ضرابخانه، محل ضرب سکه و مخصوصا سکه های قانونی یک کشور است. نخستین ضرابخانه در حدود قرن 7 قبل از میلاد در لیدی مرکز ایالت سارد دایر شد و کمی بعد ضرب سکه های سیمین در یونان رواج یافت، و از آنجا به ایتالیا و سایر ممالک ساحلی مدیترانه مستقل شد و به ایران و هند نیز رسید. ضرب نخستین سکه مشخصا ایرانی از اقدامات مهم داریوش اول، حدود ۵۱۵ ق م، شناخته شده است و انتخاب وی این بود که جنگاوری بر روی سکه نشان داده شود. در حال نگاهداشتن کمان به دست، و یا زانو بر زمین نهاده در حال کشیدن کمان.
@ganjur
سکه به ۲ روش ساخته میشد؛ یا با ریختن فلز مذاب در یک قالب و یا با کوبیدن چکشی که نقش خاصی رویش حک شده بود، بر تکهای فلز. به روش اول قالبگیری و به روش دوم، ضرب چکشی سکه میگویند.سکهی داریوشی از زرناب بود. در زمان هخامنشیان هیچیک از حکام و پادشاهان محلی حق نداشتند بدون اجازهی داریوش به نام خود سکه زنند، فقط اجازه داشتند با اجازهی داریوش سکهی نقره بزنند، چرا که ضرب سکهی طلا در انحصار مرکز بود. البته بعضی ساتراپیها "ایالت یا استان" هم که در ادارهٔ امور داخلی خود آزاد میبودند سکههای مخصوص به خود ضرب میکردند که مثلاً تصویر الههٔ مورد پرستششان روی آنها نقش شده بود.
خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: ضرابخانه ها در ایران آثار باستانی گنج یابی و دفینه یابی ایران باستان آثار باستانی