تبادل لینک هوشمند آثار باستاني در گذشته و حتی حال!! به كام فرنگيها بوده و پولهاي كوزه، به كام مردم پا برهنه و محتاج نبوده و اگر هم دست تقدیر نصیبشان ساخته، به نوعی از حلقومشان بیرون کشیده شده و در نهایت در زمان پهلوی به کام شاهپور غلامرضا ها و در زمان حال نیز به جیب مبارک یاسر ها و برادران دیگر … بگذریم. اما در گذشته زماني كه اروپاييان پي به قدمت منطقه خاورميانه و شرق و غرب بين النهرين بردند، وسوسه كشف آثار باستاني گريبان آنها را گرفت.
گنج یابی پولدار شدن يك شبه آرزوي هر كسي است. خاصه آنكه در جايي زندگي كنيم كه گنج زير پاي هر كسي نهفته باشد.
ايران مهد گنج هاي زيرخاك است.از آثار عتيقه گرفته تا پولهاي طلا و نقره نهفته در كوزه ها و ...
ميسيونهاي مذهبي و نظاميان اروپايي مأمور در ايران از اولين گروههايي بودند كه به اين امر علاقه نشان دادند.
كاوشهاي باستانشناس و دانشمند انگليسي- لوفتوس- در اواسط قرن نوزدهم در شهر باستاني شوش، شامه تيز فرانسويان را تحريك كرد.
فرانسويان علاقمند و آشنا به تمدن ايران، هيئت هاي مختلفي را گسيل كردند. از شانس آنان دوره، دوره اعطاي امتيازنامه يا عصر امتيازات بود و ناصرالدين شاه سردمدار آن.
فرانسويان با دادن پشيزي در سال 1302ق «امتياز انحصار اكتشاف آثار قديم در تمام نقاط ايران» را به دولت دادند.
شيرين تر از اين نمي شد، كل ممالك محروسه چندين برابر خاك فرانسه بود. ناصرالدين شاه در واقع گوشت را به گربه سپرده بود.
ناصرالدين شاه كه به نظر تيزهوش مي آمد چونان مردمان حريص بردن هر گونه اثر قديمي از سنگ و چوب باستاني را مجاز شمرد مگر آنكه از طلا و نقره باشد. از ديدگاه وي طلا و نقره ارزش داشت نه سنگ نبشته حمورابي را كه دُر يكتاي شوش بود.
فرانسويان با كمال ميل اين شرط ساده لوحانه را پذيرفتند. در سال 1299 مدرسه لوور پاريس تأسيس شده بود كه با امضاي اين قرارداد در 1302ق شعبه مطالعات فرهنگ ايران آن نيز گشايش يافت و بسياري از آثار باستاني ايران به اين شعبه منتقل شد و دريايي از تمدن ايراني در آن موج مي زند و اكنون نيز غني تر از موزه هاي ايراني است.
خروج بي حساب بسته ها و صندوقهاي مالامال از آثار عتيقه كه ارزنده تر از طلاي ناب بودند از زمان ناصرالدين شاه معمول شد و حتي در سالهاي ابتدايي دوران پهلوي نيز ادامه داشت.
مردم عادي در خرابه ها فقط دنبال طلا بودند. و هر از چندي راپورتچي ها، گزارشي از پيدا شدن دفينه اي در شهري دادند. كوزه سكه اي كه صاحبان آن از ترس دزد و مأمور حكومتي در حياط خانه يا ديوار دفن مي كردند و چون فقط خود خبر داشتند با مرگ ناگهاني، خاطره آن را نيز در دل خاك مي نهادند و یا …
و سرانجام با خراب شدن آن بنا و يا كند و كاو آدمي علاقمند، محتواي دفينه كشف مي شد.
خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: علامت, آثارشناسی, خطر مرگ, گنج یابیپیدا کردن گنج در ایران